زمان آینده در گذشته (The Future in the Past)

در انگلیسی اگر به خواهید به پیش‌بینی هایی که در زمان گذشته انجام دادید اشاره کنید باید از ساختار آینده در گذشته استفاده کنید. برای انجام اینکار 3 روش وجود دارد.

استفاده از Was / Were Going to برای زمان آینده در گذشته

ما با استفاده از ساختار be going to برای پیش‌بینی وقایع آینده آشنا هستیم. همین ساختار را می‌توان برای بیان پیش‌بینی‌ها در گذشته (یا همان آینده در گذشته) نیز به کار برد.

به مثال‌ها توجه کنید:

• The traffic is awful! I think I am going to be late for work. (Yesterday)
• I thought I was going to be late, but I'm right on time. (Today)

در این مثال جمله اول یک پیش‌بینی است که در روز گذشته (Yesterday) انجام شده است و جمله دوم بیان پیش‌بینی روز گذشته است که امروز (Today) بازگویی می‌شود.

به مثال‌های بیشتر توجه کنید:

• I was going to start a new book today, but I didn't have time.
• Mike was going to have a party, but nobody could come.
• They were going to go home, but they went dancing instead.
• Delia was going to buy a new dress, but she couldn't find one.

استفاده از Would برای زمان آینده در گذشته

همانطور که Will می‌تواند برای اشاره به آینده استفاده شود، Would نیز می‌تواند برای اشاره به آینده در گذشته استفاده شود.

به مثال‌ها توجه کنید:

• I think I will finish the gardening today. It' shouldn't take too long. (Yesterday)
• I thought I would finish yesterday, but there is still a lot left to do. (Today)

در این مثال جمله اول یک پیش‌بینی است که در روز گذشته (Yesterday) انجام شده است و جمله دوم بیان پیش‌بینی روز گذشته است که امروز (Today) بازگویی می‌شود.

 

استفاده از گذشته استمراری برای زمان آینده در گذشته

برای اشاره به برنامه ریزی انجام یک کار در گذشته می‌توان از گذشته استمراری استفاده کرد.

به مثال‌ها توجه کنید:

• They were planing to go to the beach tomorrow, but the weather's terrible.
• Alex had to go to bed early because he was flying early the following morning.