در جمله شرطی نوع اول (The First Conditional) که بعضا به آن شرطی واقعی آینده (The Future Real Conditional) نیز می‌گویند ما از بند شرط (یا If Clause) برای بیان یک رویداد واقعی که استفاده می‌کنیم که در صورت وقوع منجر به تحقق امری در آینده می‌شود که در بند اصلی (یا Main Clause) به آن اشاره شده است.

به مثال‌ها توجه کنید:

  • If I get the job, I will buy a new suit.
  • If it snows, I will go skiing.
  • If we go to Africa, We will go on safari.
  • I wont go out it IT rains.
  • If I cook, will you do the dishes?

در تحلیل جمله اول یعنی "If I get the job, I will buy a new suit" این امکان وجود دارد که شرط مطرح شده در واقعیت رخ دهد و گوینده شغل مورد اشاره را به دست آورد. در نتیجه با توجه به ممکن بودن وقوع شرط احتمال رخ دادن نتیجه یا همان خریدن لباس جدید نیز وجود دارد. 


بیشتر بخوانید: جمله شرطی نوع دوم