انواع فعل در زبان انگلیسی

Verbs of Actions

در زبان انگلیسی اکثر افعال عملی مانند راه رفتن، دویدن یا خواندن را توصیف می کنند.

به مثال‌ها توجه کنید:

• John is running for the train.
• Sophie has just bought a new camera.
• She is putting on an exhibition of her photographs.
• Robbie has seen the film already.

به این گروه از فعل‌ها Action Verb گفته می‌شود و می‌توانند با تمام Tense ها و Aspect ها به کار روند.

Verbs of State

بعضی از فعل‌ها برای بیان حواس، حالات ذهنی و احساسات به کار می‌روند.

• فعل‌هایی که به حواس مربوط هستند، مانند:  Feel | Hear | See | Smell | Taste
• فعل‌هایی که به احساسات مربوط هستند، مانند: Adore | Fear | Hate | Like | Love | Want | Wish
• فعل‌هایی که به فعالیت ذهنی مربوط هستند، مانند: Agree | Believe | Expect | Forget | Mean
• فعل‌هایی که به مالکیت مربوط هستند، مانند: Belong | Own | Posses

به مثال‌ها توجه کنید:

• I feel unhappy.
• I hate arguments.
• These flowers smell gorgeous.
• Rob wishes he hadn’t agreed to the plan.
• We mean you no harm.
• That car belonged to us once.

افعال حالت معمولاً به شکل استمراری استفاده نمی‌شود و اگر در زمان‌های استمراری به کار روند، معنایشان تغییر می کند.

به مثال‌ها توجه کنید:

• I’m just feeling to see if the bone is broken.
• We were tasting some interesting New Zealand wines.
• Naomi is expecting a baby.

کاربردهای خاصی از فعل Be وجود دارد که به شما اجازه انتخاب بین معنای Action و State را می‌دهد. در این مواقع کلمه‌ای که به عنوان Complement به کار می‌رود نقش اساسی را دارد.

• Mark is being silly but not Mark is being tall.
• Oscar is being nasty but not Oscar is being intelligent.

لازم است یادآوری شود که تعداد کمی Adjective وجود دارد که می‌تواند با فعل See به کار رود.

• Simon seems happy but not Simon seems tall.